ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ Χ.Υ.Τ.Α. ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ – ΦΥΛΗΣ

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΕΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΑ ΕΜΠΟΡΕΥΕΤΑΙ

Από το 1960 στην περιοχή μας λειτουργεί η χωματερή Χ.Υ.Τ.Α(Χώρος Υγιειονομικής Ταφής Απορριμάτων) Άνω Λιοσίων – Φυλής, συνολικής έκτασης 4.500 στρεμμάτων, στον οποίο χώρο εναποτίθενται τα σκουπίδια σχεδόν ολόκληρης της Ελλάδας.Εκεί γίνεται ταφή σύμμεικτων απορριμμάτων, λέγοντας σύμμεικτα, εννοούμε, τι δεν γίνεται καμία διαλογή των σκουπιδιών- συνολικού βάρους 3.000.000 τόνων το χρόνο, σε μια έκταση 1.000 στρεμμάτων.Επίσης, υπάρχει έκταση 3.500 στρεμμάτων, που υπάρχουν ήδη θαμμένα σύμμεικτα σκουπίδια, τα οποία δεν έχουν υποστεί επεξεργασία από το 1960. Η χωματερή βρίσκεται σε απόσταση 300 μέτρων από τις πιο κοντινές κατοικίες της περιοχής, με αποτέλεσμα οι επιπτώσεις για την υγεία και το περιβάλλον,να είναι τραγικές. Εντός του χώρου της χωματερής λειτουργούν επιπλέον: το Εργοστάσιο Mηχανικής Aνακύκλωσης και Kομποστοποίησης ( Ε.Μ.Α.Κ. Ι ), που
επεξεργάζεται 100.000 περίπου τόνους σκουπιδιών ετησίως, το Eργοστάσιο Kαύσης – άκρως μολυσματικών και επικίνδυνων – νοσοκομειακών και ιατρικών αποβλήτων από όλη την Ελλάδα και δύο Eργοστάσια Kαύσης Bιοαερίου, προερχόμενο από τους χώρους ταφής των σύμμεικτων απορριμμάτων. Για την δημιουργία δύο ακόμη εργοστασίων, στάλθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ψευδή στοιχεία, όσον αφορά την
απόσταση των κοντινότερων κατοικιών από αυτά, καταθέτοντας πλαστά τοπογραφικά διαγράμματα χρήσεων γης.
Στη χωματερή δεν κλείνει ο κύκλος του χρήματος, που γεννάει ο καπιταλισμός. Ανακυκλώνεται μέσα από τη σαθρή διαχείριση και την οικονομική εκμετάλλευση της από κράτος και κεφάλαιο, δημιουργώντας μέσα από την αισχροκέρδεια τις προϋποθέσεις, για μεγαλύτερη παραγωγή άχρηστων προϊόντων με σκοπό, να καλυφθεί ο υπερκαταναλωτισμός, που μαστίζει τη σύγχρονη κοινωνία. Η οποία με τη σειρά της θα αφήσει πίσω της τόνους σκουπιδιών. Η ”διαχείριση” των σκουπιδιών, αποτελεί πόλο έλξης για μεγάλα ιδιωτικά κεφάλαια (βλ. Μπόμπολας),όπου μέσω της μεθόδου των Συγχρηματοδοτούμενων Έργων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα ( Σ.Δ.Ι.Τ ) μπορούνε να τζιράρουν. Ήδη έχουν, προχωρήσει στην πρώτη και δεύτερη φάση των διαγωνισμών των Σ.Δ.Ι.Τ με το συνολικό κόστος, να ανέρχεται σε πάνω από 430.000.000€ για την Αττική, εκ των οποίων τα 140.000.000 € θα προέλθουν από χρηματοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με τις ποσότητες των προς επεξεργασία απορριμμάτων, να υπολογίζονται ετησίως σε 1.350.000 τόνους. Οι τζίροι των ιδιωτών υπολογίζεται, να ανέλθουν σε ύψος της τάξεως των 3.500.000.000 €. Το κόστος διαχείρισης Αστικών Στερεών Αποβλήτων, από 45 € ανά τόνο που είναι σήμερα, θα εκτοξευθεί στα 100 € με βέβαιη τάση,να φτάσει τα 230 € ανά τόνο. Πίσω από τις καμπάνιες περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης κρύβονται παιχνίδια συμφερόντων και εκμετάλλευσης. Αποπροσανατολίζουν την κοινωνία, από μια πιο ρεαλιστική λύση στο πρόβλημα της διαχείρισης των σκουπιδιών, όπου τα ίδια τα μέλη της θα είναι διαχειριστές και τα μέτρα της πρόληψης για την ελάττωση των σκουπιδιών, θα λαμβάνονται από τον τρόπο της κατανάλωσης. Εφόσον δεν μπορούμε, να παρέμβουμε
πάντα σε αυτά, που κακώς παράγονται, ως προς την κατάληξη τους σαν απορρίμματα στο περιβάλλον, μπορούμε απλά να μην τα καταναλώνουμε. Η ελάττωση όμως των σκουπιδιών δεν αποφέρει χρήμα, όσο περισσότερα τα σκουπίδια τόσο μεγαλύτερα τα κέρδη για τους ”διαχειριστές”. Εν ολίγης, η συγκεντρωτική ιδιωτική διαχείριση των σκουπιδιών αποφέρει απίστευτα κέρδη στους ιδιώτες, ενώ επιβαρύνεται οικονομικά
ο λαός (αύξηση Δημοτικών Τελών μέσω της Δ.Ε.Η.), χρησιμοποιώντας τις πιο καταστροφικές και κοστοβόρες μεθόδους επεξεργασίας απορριμμάτων, παραβιάζοντας τις σχετικές με αυτές Ευρωπαϊκές Οδηγίες.
Όταν το κέρδος είναι ο σκοπός και η ανακύκλωση των απορριμμάτων πάει κανονικά ”στα σκουπίδια”, δεν μιλάμε για διαχειριστές με περιβαλλοντική ευαισθησία, αλλά για στυγνούς απατεώνες – επιχειρηματίες. Τον ίδιο δρόμο ακολουθεί χρόνια τώρα και η εκάστοτε δημοτική αρχή , το δρόμο της εκμετάλλευσης, αφού τα χρήματα που έπαιρνε ως αντισταθμιστικά οφέλη, για τη λειτουργία του Χ.Υ.Τ.Α στο δήμο, δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ για την ”σωστή ”διαχείριση των απορριμμάτων, αλλά για τα προσωπικά οφέλη των δημοτικών παραγόντων και για τη φίμωση κάποιου κομματιού της τοπικής κοινωνίας. Το χρέος του Δήμου Φυλής σήμερα είναι ίσο με τα αντισταθμιστικά οφέλη, που λάμβανε και ξεπερνάνε το ποσό του 1.000.000.000 €. Σημαντικό κομμάτι του θέματος της χωματερής, πέραν των οικονομικών συμφερόντων, είναι αυτό της καταστροφής της υγείας και του περιβάλλοντος. Η έκθεση των κατοίκων στις επικίνδυνες καρκινογόνες ουσίες, που εκλύονται από τη χωματερή, γίνεται με
την αναπνοή των σωματιδίων, που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα και μέσω του νερού και των τροφών, σε ακτίνα έως και 15 χιλιομέτρων από τη χωματερή. Ενδεικτικά, αναφέρουμε μερικές από τις ασθένειες, που ήδη έχουν υποστεί οι κάτοικοι και αποδεδειγμένα οφείλονται στην χωματερή.
Καρκίνος κάθε μορφής, κυρίως γαστρεντερικού και ουροποιητικού συστήματος, γενετικές ανωμαλίες, σοβαρές πνευμονολογικές παθήσεις (ιδιαίτερα στις παιδικές ηλικίες), ασθένειες θυρεοειδούς αδένος, ηπατικές βλάβες, δερματικές παθήσεις, βλάβες νευρικού συστήματος. Από την Ελευσίνα και τον Ασπρόπυργο, ως τις παρυφές της Φυλής, το υπέδαφος θεωρείται πλήρως κατεστραμμένο. Σε όλη την περιοχή δεν μπορεί, να γίνει καμία γεώτρηση, ενώ δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί
η επιφάνεια για καλλιέργειες. Επικίνδυνοι τοξικοί ρύποι για τον άνθρωπο και τα ζώα, βαρέα μέταλλα και μικροβιακοί οργανισμοί, έχουν διεισδύσει ακόμα και σε βάθος 100 μέτρων. Οι συγκεντρώσεις ρύπων είναι 100 φορές πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια, η μόλυνση στο υπέδαφος θα υπάρχει για άλλα 50 ή 60 χρόνια. Η προστατευτική μεμβράνη, που τοποθετείται κάτω από τον κύριο όγκο των σύμμεικτων απορριμμάτων, για να αποτρέπει την επαφή τους με το έδαφος, αχρηστεύεται και έτσι
ερχόμαστε αντιμέτωποι με νέα ρύπανση. Δεν αρκεί μια απλή επικάλυψη με χώμα, για να λυθεί το πρόβλημα, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις,η ρύπανση του υπεδάφους είναι πολύ μεγάλη έως ανεπανόρθωτη. Η συνεχιζόμενη ρύπανση των υδροφορέων από τις χωματερές και ιδίως από αυτή των Άνω Λιοσίων – Φυλής,
επεκτείνεται σε όλο το Θριάσιο πεδίο. Λόγω των προβλημάτων, που δημιουργούνται από τον σχηματισμό στραγγισμάτων, που καταλήγουν στη θάλασσα, την παραγωγή βιοαερίου, τις αυτοαναφλέξεις και τη δυσοσμία, τα εδάφη καταστράφηκαν, το υπέδαφος υπέστη ανεπανόρθωτη ζημιά, η χλωρίδα και η πανίδα σε ακτίνα χιλιομέτρων δηλητηριάστηκαν.
Η χωματερή βρίσκεται εντός Ζώνης Α΄, δηλαδή ζώνης απολύτου προστασίας, ανάμεσα στα όρη της Πάρνηθας και του Αιγάλεω, η οποία είχε μάλιστα κριθεί και ως αναδασωτέα. Εν τούτοις, εξαιρέθηκε και υποβαθμίστηκε σε Ζώνη Ε΄, δηλαδή τη χειρότερη ζώνη από την άποψη της ανάπτυξης της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας.
Η βάση για την ανακύκλωση όπως αυτή καθιερώθηκε στο υπάρχον καπιταλιστικό σύστημα, στηρίζεται στην αρχή “Ο ΡΥΠΑΙΝΩΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ”. Όπου οι νομικά υπόχρεοι φορείς, για την διακίνηση και παραγωγή υλικών συσκευασίας και υλικών, που είναι εν δυνάμει χρήσιμα και μπορούν να αξιοποιηθούν, θα πρέπει να επιβαρύνονται οικονομικά, με βάση την ποσότητα και το είδος των υλικών συσκευασίας που διαθέτουν στην αγορά. Ο ρυπαίνων όμως, δεν επιβαρύνεται οικονομικά, αντιθέτως κερδίζει από την ίδια την ρύπανση, που παράγει. Αφομοιώνοντας στους κόλπους της αγοράς και του ανταγωνισμού την ίδια την ανακύκλωση, την ιδιωτικοποιούν και την χρησιμοποιούν με τους δικούς τους όρους, ως προς το οικονομικό όφελος τους. Το κεφάλαιο πρασινίζει και ο καπιταλισμός ντύνεται με το περιβαλλοντικό προσωπείο. Οι ίδιοι, που παράγουν τα σκουπίδια αναλαμβάνουν την διαχείριση της ανακύκλωσης και όχι λόγω περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης. Το δάχτυλο που τους έδειχνε, λέγοντας, ο ρυπαίνων πληρώνει, γίνεται δικό τους και το στρέφουν, σε οποιαδήποτε κατεύθυνση θέλουν. Παίρνουν λοιπόν τον έλεγχο της επιτήρησης στον τρόπο, που παράγουν οι επιχειρήσεις τους, αποκτούν το μονοπώλιο των απορριμμάτων, που πλέον έχουν τιμή,
τσιμπάνε τις χρηματοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσής, μετακυλίζουν το κόστος κατασκευής και διαχείρισης των έργων στους εργαζόμενους. Υπονομεύουν κάθε προσπάθεια εναλλακτικής διαχείρισης των απορριμμάτων με κοινωνικό έλεγχο και συμμετοχή. Μέσα στο υπάρχον καπιταλιστικό σύστημα δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από αυτούς που το συντηρούν, δεν έχουμε κάποια συγκεκριμένη πρόταση για την διαχείριση των σκουπιδιών, εφόσον αυτά έχουν τιμή.

ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΜΕ ΔΕΝ
ΕΧΟΥΝΕ ΤΙΜΗ, ΜΠΑΤΣΟΙ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗΝ ΛΕΗΛΑΣΙΑ,
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ
ΚΕΡΑΤΕΑ ΚΑΙ ΣΚΟΥΡΙΕΣ.

Αναρχική ομάδα
από τα Άνω Λιόσια
Ζώνη Ε΄