ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

ΚΑΛΠΗ ΜΑΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΨΗΦΟΣ ΜΑΣ Η ΠΕΤΡΑ  

Η αστική δημοκρατία, ως αποτέλεσμα της φιλελεύθερης πολιτικής και της οικονομικής παγκοσμιοποίησης, έχει προ πολλού καταρρεύσει. Για μας αποφασίζουν πλέον οι τεχνοκράτες και γι΄ αυτούς είμαστε ανύσματα γραφικών αναπαραστάσεων. Νούμερα τα οποία «δεν βγαίνουν». Πειραματόζωα ενός πειράματος για την ανθεκτικότητα του ενιαίου νομίσματος, την προστασία των διεθνών αγορών και του κεφαλαίου. Παράλληλα καταρρέει κι ο μύθος της ενωμένης Ευρώπης, των ισότιμων κρατών-μελών και του έθνους κράτους. Ας μη ξεχνάμε, οτι τα κράτη δεν είναι τίποτε άλλο παρά σύμβολα και φορείς του καπιταλισμού, συνεπώς και των πολέμων (οικονομικών και μη), ανεξάρτητα των πολιτικών μορφών-διαχειρίσεων. Κι αν αυτός ο οικονομικός πόλεμος δεν έχει μετατραπεί σε κανονικό, οφείλεται στο γεγονός οτι οι μεγάλοι οικονομικοί κύκλοι θεωρούν περισσότερο επικερδές γι΄ αυτούς την χρέωση ακόμη περισσότερο των κρατών του Νότου, με την μορφή μιας διαρκώς οξυμένης καπιταλιστικής επίθεσης.  Αλλά την ημέρα κατά την οποία οι μεγάλοι τραπεζίτες, θα θεωρήσουν μεγαλύτερο τους κέρδος την έκρηξη ενός πραγματικού πολέμου, τα ανθρώπινα αναλώσιμα υλικά θα αποσταλούν για να αλληλοσκοτωθούν, προκειμένου να διακανονίσουν τους λογαριασμούς των ηγεμονίσκων χρηματιστών του κόσμου.
Όσο οι ανισότητες στην Ευρώπη των δύο ταχυτήτων διογκώνονται, ολοένα στις πλάτες των οικονομικά αδύναμων χωρών στήνονται γεωπολιτικά παιχνίδια μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Οι κυρίαρχες χώρες της Ευρώπης, κρατούν μια σειρά κατεστραμμένων οικονομικά χωρών διασωληνωμένες με την ΕΚΤ, υποβάλλοντας αυτές στο «μαρτύριο της  σταγόνας». Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται μια σύγχρονη μορφή αποικιοκρατιών, οδηγώντας τους λαούς στον εργασιακό μεσαίωνα, αφαιρώντας κάθε δικαίωμα που κερδήθηκε από τον προηγούμενο αιώνα.
Την ίδια στιγμή στο εσωτερικό, ύστερα από πέντε μήνες αριστερής αστικής διαχείρισης του συστήματος, η κυβέρνηση που εξαπάτησε με τις προεκλογικές της εξαγγελίες την ήδη εξαθλιωμένη κοινωνία των μνημονίων και της λιτότητας, μεταθέτει το δικό της πολιτικό αδιέξοδο με την μορφή ενός εκβιαστικού δημοψηφίσματος. Η δημιουργική ασάφεια του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, στη πράξη αποκρύπτει το πραγματικό της πρόσωπο από την ίδια την κοινωνία, αφήνοντας ένα θολό τοπίο γύρω απ’ τις πραγματικές τις προθέσεις. Το δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη δεν πραγματεύεται τίποτε άλλο από την παραμονή της χώρας στο ευρώ, συνεπώς και τον επαναπροσδιορισμό της τροχιάς μιας εξοντωτικής μνημονιακής πολιτικής. Με άλλα λόγια, έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα στο μνημόνιο που προτείνουν οι θεσμοί ή σε ένα «αριστερό» μνημόνιο που προτείνει η Ελληνική κυβέρνηση σαν «έντιμο συμβιβασμό».  Απέναντι σ’ αυτό το ψευτοδίλημμα, που σαν σκοπό έχει να παγιδεύσει τους καταπιεσμένους, η μόνη λύση είναι η ΑΠΟΧΗ από τις κάλπες.
Οι ψευδαισθήσεις περί ειρήνης και ευημερίας που καλλιεργούσαν οι υποστηρικτές του συστήματος, τελείωσαν, όπως και οι αυταπάτες όσων τις ευαγγελίζονταν. Ήρθε η ώρα να σπάσουμε τις αλυσίδες της τυραννίας. Να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, από τα χέρια των πολιτικών αντιπροσώπων μας. Από τα χέρια των ντόπιων και ξένων αφεντικών. Από τα χέρια όλων αυτών που μας εξουσιάζουν, που προδιαγράφουν τη μοίρα μας και μας κρατούν γονατισμένους. Να απελευθερωθούμε από την κυριαρχία του κράτους καταστρέφοντας τις δομές του, προς όφελος της καθημερινότητας του ανθρώπου ως ελεύθερη ύπαρξη και του συνόλου ως κοινωνία. Να κατακτήσουμε ό,τι μας ανήκει και να δημιουργήσουμε από την αρχή μια αντιεξουσιαστική και αταξική κοινωνία, χωρίς κομματικούς φορείς, χωρίς προεδρεία, χωρίς συντονιστικές επιτροπές κι αντιπροσώπους. Μια κοινωνία που θα στηρίζεται στις δυνατότητες της συνεργασίας και της αμοιβαίας βοήθειας των ανθρώπων. Μια κοινωνία που στη θέση των σημερινών ιεραρχικών, εξουσιαστικών πολιτικών δομών και οικονομικών θεσμών, θα αντιπαραβάλλει την αλληλεγγύη, τον αλληλοσεβασμό, την αυτοδιαχείριση, την αυτοοργάνωση και θα χαρακτηρίζεται από απλότητα και αρμονία με τον φυσικό κόσμο. Ήρθε ο καιρός να μάθουμε τι θα πει αυτοθέσμιση στη πράξη. Ας κατακτήσουμε την ελευθερία μας σπιθαμή προς σπιθαμή.
Σαν αναρχικοί-ες, αρνούμαστε να μπούμε σε εκβιαστικού τύπου, καιροσκοπικά πολιτικάντικα παιχνίδια των εκμεταλλευτών μας, μέσω των επίπλαστων αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών. Το μοναδικό πραγματικό δίλημμα που πρέπει να απαντηθεί στη βάση της κοινωνίας (όπου τόσο η διατύπωση των ερωτημάτων, όσο και οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων βρίσκονται στα χέρια του κόσμου), είναι «ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ  Ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ»;
Είναι επιτακτική ανάγκη να προετοιμάσουμε το έδαφος των κοινωνικών και ταξικών συγκρούσεων, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στο χτίσιμο ενός μαζικού, επαναστατικού κινήματος. Να αυτοοργανωθούμε και παράλληλα να οργανώσουμε δομές σε κάθε μικρό ή μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας (χώροι εργασίας-γειτονιές κτλ), οι οποίες μέσω των ταξικών διεργασιών, θα δώσουν προοπτική στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, θέτοντας ως κεντρικό στρατηγικό τους στόχο, την κοινωνική επανάσταση για την αναρχία.
Σαν αναρχικοί-ες, θέλουμε να σκεφτόμαστε και να δρούμε ελεύθερα, αλληλέγγυα, αυτόνομα, ατομικά και συλλογικά και όχι σαν ψηφοφόροι, καταναλωτές, μάζα ή όχλος. Κάθε δημοψήφισμα τέτοιου τύπου, που θέτει ψευτοδιλήμματα στους καταπιεσμένους\εκμεταλλευόμενους και διχάζει τους κοινωνικούς αγώνες των «από τα κάτω», είναι επικίνδυνα ρεφορμιστικό και σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με τις ιδέες της ελευθερίας. Οι ρεφορμιστές δεν δημιουργούν ιστορία˙ την υφίστανται!

ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΟΥΤΕ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΛΠΕΣ ΚΑΙ ATM

 

ΖΩΝΗ Ε΄
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *